Widoczne na zdjęciu to Mezuzy.



Mezuza to pojemnik na zwinięty kawałek tory (Klaf) który zawiesza się nad drzwiami. W judaizmie mający wartość symboliczną, historyczną i religijną. Najczęściej wykonany z drewna, metalu lub szkła. Na umieszczonym tam pergaminie zapisane są dwa fragmenty Tory (Księga Powtórzonego Prawa 6.4-9 i Księga Powtórzonego Prawa 11,13-21). Pergamin z tekstem zwijany jest od lewej strony do prawej tak, aby przy rozwijaniu pergaminu można było od razu czytać tekst od początku. Na zwiniętym już rulonie pisze się litery, aby oznaczyć dół i górę tekstu. Często znajduje się również słowo Szadaj (hebr. Wszechmogący). Tekst ten występuje także w modlitwie Szema. Do wykonania tekstu na pergaminie jest uprawniony wyłącznie sofer - tylko wówczas mezuza jest koszerna. Niektóre frakcje żydowskie lub emigracyjni żydzi traktują mezuzę jako talizman spełniający funkcję ochronną, jednak należy podkreślić, że jej przeznaczenie jest zupełnie inne. Talmud podaje, jakoby mezuza jest jednym z siedmiu nakazów, jakie Bóg dał Izraelowi z powodu swojej miłości do niego i tylko w taki sposób powinna być traktowana.